ای که تاج شرفی روی سر ماد رها  / ای که خاک قدم تو ست تمام سر ها / لقب ا م ابیها ست،برازنده تو دختر وحی !!!شدی مادر پیغمبرها /کوثرعشق وحق خیر کثیرت داده /کوری چشم پر از بغزهمه ابترها /کاش می شد بگذارند تمام مردم /نام زیبای تورا برهمه دخترها /مادرآبیست که تا روز قیامت جاریست /چشم عشق ترنوکرها /از زمانی که شنیدیم به تو بد کرده /بد مان آمده از میخ تمام درها.

کاش روزی بنویسند رو به دیواربقیع:کارگران مشغولند ،کار احداث ضریح..

کاش روزی بنویسند رو به دیوار بقیع : چند روزی مانده به اتمام ضریح.

کاش روزی بنویسند رو به دیواربقیع:مهدی فاطمه آمد به تماشای ضریح.

کاش روزی بنویسند رو به دیواربقیع:عید امسال،نماز صحن بقیع.

کاش روزی بنویسند رو به دیواربقیع:فلش راهنما،مرقد زهرای شفیع.

چند گاهیست و قتی می گویم :وفی کل  الساعة

دلم می سوزد که همه ساعاتم ازآن تو نیست

وقتی می گویم:ولیاو حافظا احساس می کنم سرپرستم ،وامامم کنار من ایستاده وقطره های اشکم رابه نظاره نشسته است .

وقتی می گویم :وقایداو ناصرا به یاد پیروزی لشکرت. در میان گریه ،لبخند بر لبم نقش می بندد.

وقتی می گویم :و دلیلا وعینا یقین دارم که تو راهنما وناظر اعمال منی .

وقتی می گویم :حتی تسکنه ارضک طوعا یقین دارم که روزی حکومت تو برزمین گسترده می شود و همگی شاهد مدینه فاضله ات خواهیم بود.

وقتی می گویم :وتمتعه فیها طویلا به حال آنانی که در زمان طولانی حکومت شیرین تو طعم عدالت را می چشندغبطه می خورم.

وچند گاهیست دعای فرج راچند بار می خوانم تا هم با آمدن نامت دلم بلرزد هم اشکم بریزد ،هم در جست وجویت باشم ،

هم سرپرستم باشی ،هم به حال مردمان عصر ظهور غبطه بخورم.

و هم احساس کنم خدا در نزدیکی من است و باز هم از ته دل مخلصانه می گویم :       

                        (اللهم عجّل لولیک الفرج)