با همه دلتنگی شب

لبخند، مهمان ناخوانده ی می شود بر روی لب ها

وقتی گرگ و‌میش صبح به تو فکر می کنم

تو که خودت.

یادت.

و همه ی شعر های دوست داشتنت

به یکباره بر سجاده ی نمازم می نشینید

تسبیح تربت را دانه دانه می اندازم

و در هر دانه بلند بلند قربان صدقه ات می روم

جانمازم بوی گل یاس شب بو می گیرد

و چادرم حاله ی می شود دور سرم تا کسی قربان صدقه رفتن هایم را نبیند

هوای خنک صبح کم کمک به روزنه های پنجره می خورد..

و پنجره را می گشایم

می خواهم بگویم بیدار هستم

و آمده ام گدایی از قلب تپنده ی عالم

گدایی از دستان سلطان می چسبد

ولی ارباب،

 گدایت ناشی است

و خوب حرف زدن را بلد نیست…

فقط،می خواهم بگویم….

پنجره ام نیمه باز است..

بر من روزیم را برسان حضرت باران

دلی دارم 

#الّلهُمَّ_عَجِّلْ_لِوَلِیِّکَ_الْفَرَج